Αγιολογικά

Γεννήθηκε στο Βουκουρέστι το 1765. Μετά το πέρας των σπουδών του αναχώρησε μαζί με άλλους δύο συμφοιτητές για το μοναστήρι Νεάμτς, το οποίο τότε καθοδηγούνταν από τον Παΐσιο Βελιτσκόφσκυ. Το 1790 εκάρη μοναχός με το όνομα Γρηγόριος και όντας γνώστης της λατινικής και ελληνικής γλώσσας μετέφρασε συγγράμματα των αγίων πατέρων. Αναχώρησε αργότερα για το Άγιον Όρος ασκητεύοντας για κάποιο καιρό στην περιοχή Καλαμιτσίου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου. Το 1812 ο άγιος έφυγε από τον Άθωνα και επέστρεψε στο μοναστήρι Νεάμτς, όπου συνεχίζοντας την εργασία μεταφράσεως και εκτυπώσεως ιερών βιβλίων παρέμεινε μέχρι το 1820, οπότε επέστρεψε στο Βουκουρέστι. Για λίγο καιρό διέμεινε στο μοναστήρι Αντίμ και ύστερα εγκαταστάθηκε στο μοναστήρι Καλνταρουσάνι. Εκεί έζησε ταπεινά σε ένα μικρό κελλί όπου είχε για κρεβάτι μία σανίδα σκεπασμένη με ψάθα και μία κουβέρτα και λίγα έπιπλα. Αν και τότε ήταν μόνο ιεροδιάκονος, το 1823 ο ηγεμόνας της Ρουμανικής Χώρας, Γρηγόριος Δημήτριος Γκίκας, μαθαίνοντας την ταπείνωση και τη σοφία του τον κάλεσε στο Βουκουρέστι για να τον εγκαταστήσει στον θρόνο της μητροπόλεως Ουγγροβλαχίας. Η ενθρόνιση του έλαβε χώρα την 11η Ιανουαρίου του 1823, αλλά το 1829 ο άγιος εξορίστηκε στη Βεσσαραβία από το ρωσσικό καθεστώς. Του επετράπη να επανέλθει στο Βουκουρέστι μόλις το 1833, ενώ το 1834, στις 22 Ιουνίου, την ώρα της αγρυπνίας κοιμήθηκε εν Κυρίω.